سوء استفاده جنسی و تجاوز جنسی جرایمی هستند که در آن یک یا چند متجاوز در فعالیت جنسی ناخواسته با فردی که رضایت نمی‌دهد یا نمی‌تواند رضایت دهد، درگیر می‌شوند.
از هر چهار دختر یک نفر و از هر شش پسر یک نفر قبل از ۱۸ سالگی مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد. اکثر این کودکان و نوجوانان آزارگر خود را می‌شناسند. بزرگسالانی که مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند نیز اغلب متجاوز را می‌شناسند - حتی ممکن است همسر خودشان باشد. با این حال، چه توسط فردی که می‌شناسید آسیب دیده باشید و چه توسط یک غریبه، می‌تواند تجربه‌ای آسیب‌زا و ویرانگر باشد.
بسیار مهم است به یاد داشته باشیم که داستان و شرایط هر قربانی متفاوت است، و هر قربانی باید توانمند شود تا انتخاب کند که آیا می‌خواهد در مورد آسیبی که دیده کاری انجام دهد یا خیر. چه در حال حاضر در نظر دارید اقداماتی انجام دهید و چه در آینده، این مطلب اطلاعات کلی در مورد سوء استفاده جنسی و تجاوز جنسی به شما می‌دهد و برخی از گزینه‌هایی را که دارید مشخص می‌کند.
سوء استفاده جنسی و تجاوز جنسی جرایم قدرت و کنترل هستند. تماس جنسی ناخواسته و بدون رضایت یک آزارگر با فرد دیگر، نقض استقلال بدنی آن فرد است.
قانون جزای کانادا (بخش‌های ۲۷۱-۲۷۳) تجاوز جنسی را «تعرضی که در شرایط جنسی انجام می‌شود به گونه‌ای که تمامیت جنسی قربانی نقض شود» تعریف می‌کند. مجازات‌های تجاوز جنسی بسته به نوع و میزان آسیب‌های فرد و اینکه آیا فرد آسیب‌دیده زیر ۱۶ سال است یا خیر، متفاوت است.
تعیین اینکه آیا رضایت برای فعالیت جنسی وجود دارد، آیا رضایت داده شده اما بعداً پس گرفته شده، یا آیا شرایطی وجود دارد که رضایت دادن فرد را غیرممکن می‌کند، از عناصر بسیار مهم برای درک چگونگی اعمال قانون است.
به عنوان مثال، رضایت ضمنی (از سکوت یا نگفتن "نه") به عنوان دفاع معتبر در نظر گرفته نمی‌شود.
علاوه بر این، اگر فرد بیهوش، ناتوان، یا در معرض آسیب بدنی ناشی از فعالیت جنسی باشد، یا اگر رضایت از طریق سوء استفاده از قدرت یا اختیار به دست آمده باشد، رضایت نمی‌تواند داده شود. در نهایت، به طور کلی سن قانونی برای رضایت به فعالیت جنسی ۱۶ سال است، اما استثنائاتی وجود دارد که سن رضایت را افزایش می‌دهد (فحشا، پورنوگرافی، رابطه اقتدار/اعتماد/وابستگی) یا کاهش می‌دهد (روابط رضایت‌مندانه شامل افراد نزدیک به سن مجاز).
اغلب فردی که مورد سوء استفاده جنسی یا تجاوز جنسی قرار گرفته است، فوراً آنچه برایش اتفاق افتاده را افشا نمی‌کند. دلایل زیادی می‌تواند وجود داشته باشد که چرا فرد می‌خواهد یا نیاز دارد قبل از مطرح کردن موضوع صبر کند.
لازم است بدانیم که تصمیم‌گیری درباره زمان و چگونگی مطرح کردن موضوع کاملاً به عهده قربانی است. هیچ محدودیت قانونی برای سوء استفاده جنسی و تجاوز جنسی وجود ندارد. به عبارت دیگر، عموماً هیچ قانونی وجود ندارد که قربانی را از پیگیری اتهامات کیفری یا طرح دعوای مدنی پس از گذشت مدت زمان خاصی منع کند. این بدان معناست که حتی اگر سوء استفاده یا تجاوزی که متحمل شده‌اید ماه‌ها، سال‌ها یا حتی دهه‌ها پیش رخ داده باشد، همچنان ممکن است بتوانید از طریق دادگاه‌ها به دنبال عدالت باشید.
با این حال، اگر سوء استفاده یا تجاوز جنسی به تازگی رخ داده یا همچنان ادامه دارد، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. حتی اگر در آن زمان قصد گزارش تجاوز به پلیس را ندارید، شواهدی که پزشک جمع‌آوری می‌کند ممکن است در صورت تغییر نظر شما در آینده بسیار مهم باشد.
اگر قصد دارید از طریق دادگاه‌ها یا نهادهای نظارتی حرفه‌ای به دنبال عدالت باشید، توصیه می‌شود ابتدا با وکیلی که تمرکز حرفه‌ای بر آسیب‌های شخصی دارد، تماس بگیرید.
پس از دریافت مشاوره حقوقی مستقل، بسته به حقایق پرونده شما و سطح راحتی خودتان، ممکن است چندین گزینه در دسترس داشته باشید.
بسیاری از وکلای سوء استفاده جنسی بر اساس حق الزحمه مشروط کار می‌کنند، یعنی شما فقط در صورتی هزینه‌های حقوقی را پرداخت خواهید کرد که از متهم غرامت دریافت کنید.
اگرچه دریافت غرامت یکی از اهداف این نوع اقدام است، هیچ مبلغی هرگز واقعاً نمی‌تواند آسیبی را که به قربانی وارد شده جبران کند. در عوض، بسیاری از افراد هر غرامتی را که دریافت می‌کنند (از طریق توافق یا حکم دادگاه) به عنوان تصدیق نمادین اینکه به آن‌ها ظلم شده است، در نظر می‌گیرند.
این گزینه‌ها شامل موارد زیر است:
• گزارش کردن سوء استفاده یا تجاوز به پلیس
• طرح دعوای مدنی برای خسارت
• ارائه گزارش یا شکایت به یک نهاد حرفه‌ای
در برخی موارد، قربانیانی که از این راه‌ها مطلع می‌شوند، تصمیم می‌گیرند هیچ یک از آن‌ها را دنبال نکنند. همین که بدانند چه اقداماتی از آن‌ها ساخته است، برای آن‌ها کافی است.
راه‌های زیادی وجود دارد که یک قربانی می‌تواند در مسیر بهبودی طی کند. کشف اینکه هیچ راه قانونی یا راه‌های محدودی در دسترس شما نیست، می‌تواند به خودی خود نوعی فرجام برای این موضوع باشد.